Warrior's Path

Ζούμε σε μια εποχή στην οποία η στρατιωτική θητεία δεν είναι πραγματικότητα για τους περισσότερους λαούς του-δυτικού έστω-κόσμου,κι όπου είναι(βλέπε Ελλάδα) περισσότερο είναι μια τυπική(και τις περισσότερες φορές ανούσια) υποχρέωση.
Η έννοια του πολέμου που η δική μας και η προηγούμενη γενιά γνώρισαν(όχι όμως και η γενιά των παππούδων μας), είναι μια έννοια κάτι του δυσάρεστου που συμβαίνει όμως μακριά από εμάς, σε λιγότερο 'πολιτισμένα' κράτη με τη μορφή εμφυλίου πολέμου(Συρία), πολέμου του τύπου 'επέμβαση των πολλών και ισχυρών σε ένα μαύρο πρόβατο'(Λιβύη) η τρομοκρατικές επιθέσεις φονταμενταλιστικού χαρακτήρα(Αλ Κά'ι'ντα).Και φυσικά και ο ίδιος ο πόλεμος έχει αλλάξει πολύ από την αρχαιότητα και τις μάχες σώμα με σώμα, καθώς η τεχνολογία-ανέκαθεν-προσανατολίζεται στο να κρίνει την έκβαση ενός πολέμου όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα(για τον ισχυρό έστω) και...interactive(πχ έξυπνοι πύραυλοι) γίνεται.
Φυσικά πέρα από τα παραπάνω τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί πολύ περισσότερο από ποτέ και η έννοια του οικονομικού πολέμου,σαν αυτόν που βιώνει η Νότια Ευρώπη πχ ως αποτέλεσμα λαθών της άρχουσας  τάξης της ΕΕ(τραπεζίτες και τα τσιράκια τους οι πολιτικάντηδες), ο οποίος διεξάγεται στα πλαίσια του ευρύτερου οικονομικού πολέμου μεταξύ Δύσης(ΗΠΑ) και Ανατολής(η ανερχόμενη υπερδύναμη Κίνα), στον οποίο η ΕΕ προσπαθεί (απεγνωσμένα και άγαρμπα) να μείνει ανταγωνιστική και να μην υποβαθμιστεί ο ρόλος της παγκοσμίως.

Πέρα από τα παραπάνω,στον αρχαίο κόσμο(πχ στην αρχαία Ελλάδα και στην Ρωμα'ι'κή Αυτοκρατορία) ο πόλεμος ήταν κάτι το συνηθισμένο για τον μέσο πολίτη,κάτι τόσο φυσικό και απαραίτητο όσο η σπορά και το θέρισμα.Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο, καθώς οι πόλεμοι και οι εκστρατείες γίνονταν συνήθως την εποχή που μεγάλωναν τα σπαρτά.Μερικοί φυσικά δε γυρνούσαν ποτέ, άλλοι γυρνούσαν με λάφυρα και σκλάβους.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, για να ακολουθήσει ένας άνθρωπος έναν τέτοιο τρόπο ζωής, του είναι απαραίτητη η κοινωνική και-ακόμη περισσότερο ίσως-η μεταφυσική επικύρωση των πράξεων του.Αυτό το τελευταίο είχε ως αποτέλεσμα την λατρεία πολλών πολεμικών θεών, ο σημαντικότερος δε όλων(στην Ρωμα'ι'κή Αυτοκρατορία) υπήρξε ο θεός Μίθρας.

Θεότητα ανατολίτικης προελεύσεως  ιδιαίτερα διαδεδομένης στους Ρωμαίους στρατιώτες,ο Μίθρας-ο οποίος λατρευόταν από τον πρώτο προ χριστού αιώνα-γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου(γκουχ γκουχ ΓΚΟΥΧ).Ύστερα από πολλούς άθλους(δεν προσφέρεται το blog για εκτενής ανάλυση)είχε ένα τελευταίο δείπνο με τους μαθητές του(!) και επέστρεψε στον ουρανό, μέχρι να επιστρέψει στο τέλος του κόσμου για να κρίνει την αναστημένη ανθρωπότητα......
Μεταξύ άλλων συχνά ταυτιζόταν και με τον θεό Ήλιο των Ρωμαίων(Sol Invictus), αν κι επρόκειτο σαφέστατα για διαφορετικές θεότητες. Άλλωστε ο Μίθρας(ο οποίος γεννήθηκε από ένα βράχο, συμβολίζοντας το ξεπέταγμα του πνεύματος μέσα από τη στερεότητα της φυσικής ύλης) σύμφωνα με ένα μύθο,τον πλέον σημαντικό της μιθρα'ι'κής λατρείας, έκλεψε τα ζώα του θεού Ήλιου κι έσφαξε τον κοσμικό ταύρο-βλέπε εικόνα παραπάνω-κάνοντας εφικτή τη γέννηση της ανθρωπότητας.
Σε γενικές γραμμές ο Μιθρα'ι'σμός βασιζόταν στην άποψη που είχε για τον κόσμο o πραγματικός πολεμιστής: εννοούσε έναν ανώτερο κύριο του Φωτός(ο περσικός Ωρομάσδης) σε αδιάκοπη αναμέτρηση με τον υπέρτατο κύριο του Σκότους.Ο Μίθρας έτσι είναι κατά κάποιο τρόπο κατώτερος θεός, που ο Ωρομάσδης έστειλε στον κόσμο ως αρχηγό της παράταξης του καλού στον κόσμο μας.
Έτσι λοιπόν ο πόλεμος ανάμεσα στους ανθρώπους είναι απλά μια απεικόνιση αυτής της κοσμικής σύγκρουσης, φυσικός και αναπόφευκτος..
Βεβαίως η Ρώμη δεν ήταν μόνο μια στρατιωτική υπερδύναμη.Κατά την ελληνιστική περίοδο γνώρισαν μεγάλη απήχηση φιλοσοφικά ρεύματα τα οποία μεταξύ άλλων δίδασκαν ότι δεν υπάρχει μετά θάνατον συνείδηση και ζωή, οδηγώντας έτσι μοιραία στη εκτίμηση της ήρεμης και ισορροπημένης ζωής, της ευμάρειας και της ηδονής(κυριότερα παραδείγματα ο Στωικισμός και η φιλοσοφία του Επίκουρου).
Μοιραία λοιπόν και εξαιτίας κυρίως αυτής της θεώρησης της ζωής, το Μονοπάτι του Πολεμιστή και οι πολεμικές θεότητες(όχι όμως  ο ίδιος ο πόλεμος)έχασαν την απήχηση τους..Φυσικά η αυτοαποκαλούμενη θρησκεία της αγάπης-λέμε τώρα-διείσδυσε στην στρατιωτική ηθική(τρανό παράδειγμα που έχουμε αναφερθεί ξανά, οι Σταυροφορίες) καθώς ο πόλεμος δεν έχασε τη σημασία του με την έλευση του χριστιανισμού,κι ας κηρύττουν οι οπαδοί και οι ιερείς του ότι τάχα είναι διαφορετικός..

Κι ερχόμαστε στο σήμερα,σε μια εποχή που κανείς (πλην κάποιων αφελέστατων)δε νοσταλγεί πραγματικά τον πόλεμο σώμα με σώμα.Παρ'όλα αυτά, ο Conan, το Rome, το Game Of Thrones, το Lord Of  The Rings, οι πολεμικές τέχνες, η μεσαιωνική σπαθασκία κλπ είναι αρκετά δημοφιλή και συγκινούν τον αλλιώς μαθημένο άνθρωπο του σήμερα..
Ο σύγχρονος άνθρωπος αναγνωρίζει παραδόξως κάτι(έστω σε επίπεδο τέχνης,άθλησης η ψυχαγωγίας) στον πόλεμο της αρχαιότητας που του κάνει 'κλικ', χωρίς όμως να τον νοσταλγεί πραγματικά: πιθανότατα ιντριγκάρεται από την συγκινησιακή φόρτιση του να αντιμετωπίζεις πρόσωπο με πρόσωπο τον θάνατο(κυριολεκτικά και μεταφορικά) από τον εχθρό σου:από την αμεσότητα,την ένταση και την βιαιότητα της σύγκρουσης σώμα με σώμα, όπως και φυσικά το γεγονός ότι και να γλιτώσεις μια μάχη(μέχρι την επόμενη), ΔΕΝ θα γυρίσεις ψυχολογικά ο ίδιος άνθρωπος πίσω.Αυτά τα οποία οι στρατιώτες οπαδοί του Μίθρα θα τα αναγνώριζαν ως θρησκευτικό συναίσθημα, ή θεοφάνεια...

Η πανσπάνια συλλογή Mysteria Mithrae της γαλλικής Athanor(underground label που δραστηριοποιήθηκε κυρίως στα 90's με κυκλοφορίες στο χώρο του ambient, industrial και experimental), συγκεντρώνει κομμάτια από ξακουστά underground ονόματα(Blood Axis,Allerseelen,Les Joyaux de la Princesse μεταξύ άλλων) τα οποία αναφέρονται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο στην Μιθρα'ι'κή λατρεία:

Ξεχωρίζει κατά την ταπεινή μου άποψη το ΥΠΕΡΟΧΟ Lumière Bleue των Philippe Laurent και Les Joyaux de la Princesse, το Bearer Of 10,000 Eyes/Lord Of Ages των Blood Axis(του οποίου τα γένια έχει ξαναευλογήσει το precession of the equinoxes) καθώς και το μαγευτικά Dead Can Dance-ικό The Bull And The East Wind Blowing των Endura.
Ακούστε τη φοβερή αυτή συλλογή, μυηθείτε στα Μιθρα'ι'κά Μυστήρια με τον τρόπο σας και να θυμάστε: με πόλεμο η χωρίς, η ζωή είναι μια διαρκής πάλη και σύγκρουση.Είτε μας αρέσει είτε όχι.

    Mithras, god of the morning, our trumpets waken the wall, Rome is above the nations, but thou art over all