Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Marriage Of Blake And Wolf


Ο William Blake, ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρονας και σήμερα λογίζεται ως μεγαλοφυία(συνηθισμένη εξέλιξη των πρωτοπόρων στη συνείδηση των κοινών ανθρώπων της εκάστοτε εποχής), συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας.
Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο 'ιερά' και 'απαραβίαστα' όπως η θρησκεία,η πολιτική, η τέχνη και η ηθική,ο Blake αναγνωρίζεται ως ο αυθεντικότερος και ο πιο ασυμβίβαστος από τους ρομαντικούς ποιητές.
Από το έργο που άφησε πίσω του, ένα από τα χαρακτηριστικότερα και πλέον γνωστά δείγματα αποτελεί η συλλογή κειμένων που κυκλοφόρησαν με τον τίτλο Οι Γάμοι Του Παραδείσου και της Κόλασης.


Χονδρικά-εκτενής ανάλυση είναι δύσκολο να γίνει στα πλαίσια του Precession Of The Equinoxes-στους Γάμους του Παραδείσου και της Κόλασης(γραμμένο μεταξύ του 1790-1793), ο Blake αναφέρεται στο πρόσωπο ενός Θεού που περιέχει το Καλό ΚΑΙ το Κακό,που μπορεί ταυτόχρονα να δημιουργεί τον Αμνό και τον Τίγρη,την αθωότητα και την οργή.Μια οργή όμως που-σε αντίθεση με το κήρυγμα της εκκλησίας-αποτελεί ηθική αξία και αναγκαιότητα.
Ταυτόχρονα υπερασπίζεται τη φαντασία ως όχημα για την επικοινωνία του ανθρώπου με την πνευματική ουσία της πραγματικότητας και συνδέει το Λόγο και την υπερβολική έμφαση σε αυτόν(σε αντιδιαστολή με τον Απολεσθέντα Παράδεισο του John Milton, τον οποίο ο Blake θαύμαζε αλλά θεώρησε ότι-μεταξύ άλλων-υπέπεσε σε αυτό ακριβώς το σφάλμα)με την πλάνη του υλισμού.

Θα πρότεινα σε όποιον θέλει μια ελληνική έκδοση των Γάμων την κυκλοφορία από τις εκδόσεις Νεφέλη, με μια εκτενής εισαγωγή και ανάλυση του έργου από τον Χάρη Βλαβιανό(εγώ αυτή έχω).


Η πρώτη μου επαφή παρ'όλα αυτά με το εν λόγω έργο έγινε στα 17 μου, όταν αγόρασα το Themes from William Blake's The Marriage of Heaven and Hell των φοβερών και τρομερών Ulver(την παραπάνω έκδοση την αγόρασα λίγα χρόνια μετά):


Στο διπλό αυτό album, το πρώτο που κυκλοφόρησε από την (νεοσύστατη τότε από τον Garm) Jester Records και τελευταίο της 1ης περιόδου των Νορβηγών(σημείωση προς Ulver freaks που τυχόν διαβάζουν:το Themes.. είναι πιο κοντά στην folk/black metal τριλογία που προηγήθηκε παρά σε όσα-ενδιαφέροντα-ακολούθησαν μετά κι ας έχει 'μπλιμπλίκια', είναι μια άποψη μου που μπορούμε να την αναλύσουμε στα comments αν χρειαστεί), οι Ulver πρακτικά μελοποιούν τους Γάμους με μουσικές που θα σας θυμίσουν από trip hop κι electronica μέχρι Pink Floyd,χωρίς να ξεχνούν-απολύτως τουλάχιστον-την metal κιθάρα.



Το booklet περιλαμβάνει όλο το έργο του Blake, καθιστώντας σαφές ότι το εν λόγω album εξυπηρετεί τους Γάμους, κι όχι το αντίθετο..Αποτέλεσε την πρώτη μου επαφή τόσο με τους Γάμους όσο και με τους Ulver(δεύτερη σημείωση προς Ulver freaks:και για αυτό αν και κατά βάση μαυρομέταλλος όσον αφορά το metal, σε καμία περίπτωση προσωπικά δε νιώθω κάποιου τύπου 'νοσταλγία' για την 1η περίοδο τους όσο κι αν την εκτιμώ)οπότε μιλάμε για double-hit combo ολκής.

Δε θα ισχυριστώ ότι είναι αριστούργημα-πιστεύω πως θα έπρεπε να είναι μονό album και να απουσιάζουν κάποια αχρείαστα ambient γεμίσματα-η το καλύτερο album της τόσο διαφοροποιημένης καριέρας τους(για αυτό τον τίτλο κατ' εμέ 'παλεύουν' το Bergtatt με το Perdition City και το Blood Inside), αλλά αν το αντιμετωπίσετε σαν αυτό που είναι, δηλαδή οι Γάμοι μελοποιημένοι, αφενός η ανάγνωσή τους περνά σε άλλο επίπεδο, αφετέρου το album αποκτά συγκεκριμένο νόημα.
Αν δε, μέχρι σήμερα δεν είχατε κάποια επαφή ούτε με τους Γάμους αλλά ούτε και με τους Ulver, πολύ πιθανό να μνημονεύετε το εν λόγω album στο μέλλον ως ένα από τα σημαντικότερα που ακούσατε ποτέ...

Εδώ θα βρείτε online τις αυθεντικές εικονογραφήσεις των Γάμων όπως και το κείμενο παρακάτω.Συνίσταται  η ανάγνωση του πριν, ή κατά τη διάρκεια της ακρόασης του album.


                                                         The fox provides for himself, but God provides for the lion


5 σχόλια:

  1. Ιδιαίτερος δίσκος,δύσκολος,δεν είναι για όλες τις ώρες.Και μένα η πρώτη μου επαφή με τον Blake έγινε με αυτό τον δίσκο.Ωραία η έκδοση της Νεφέλης,έχω μια μεταγενέστερη με διαφορετικό εξώφυλλο.
    Μετά τη δισκάρα Childhood's End,νομίζω πως το πιο προοδευτικό που θα μπορούσαν να κάνουν οι Ulver είναι να κυκλοφορήσουν κάτι παρόμοιο με δικό τους υλικό.Τραγούδια με αρχή,μέση και τέλος.Κρίμα μια τέτοια φωνάρα να χαραμίζεται.
    Κάτι μου λέει πως κάποιο από τα επόμενα posts θα έχει σχέση με Cronenberg..Kαλησπέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε σε ειχα για ulver-ακια πικρονυχτα..πλην του childhood's end βεβαια που μου εχεις ξαναπει ποσο σου αρεσε.
      δεν ξερω που θα πανε οι ulver απο εδω και περα, η λογικη λεει πως οτι και να κανουν θα ειναι ευκολο να αναπαραχθει live, για ευνοητους λογους.

      οσον αφορα τον Cronenberg,η αληθεια ειναι πως εχω καποιο 'ταινιακο' post στα σκαρια(μαλλον προς το καλοκαιρι) αλλα μεχρι τοτε τπτ..συνεπως αναλαμβανεις εσυ στα 'δικα σου λημερια' χεχε!

      Διαγραφή
  2. Με το που διάβασα τον τίτλο, έβαζα στοίχημα το μούσι μου για τους Ulver! δύσκολο άκουσμα για εκείνη την εποχή, μετά τσούκου-τσούκου γκολ...

    αλλά σαν τα πρώτα Ulver δεν έχει!

    themistoklas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε η αληθεια ειναι οτι ο τιτλος ειναι κατι παραπανω απο προφανης αν εχεις ακουσει το δισκο!

      θα συμφωνησω για το Bergtatt ειδικα, ως προς τα πρωτα albums.

      ασχετο αλλα μιας και σε πετυχα, δεν ψηνεσαι να τρεχεις το HMC παραλληλα και στο blogger ρε παιδι?

      Διαγραφή
    2. δηλαδή?να φτιαξω προφιλ εδώ και να γράφω? Για στειλε να πριβέ μήνυμα στο χαμεροφόρουμ!

      Διαγραφή